Je zou niet alleen zijn als je zei dat je nog nooit van Outcast had gehoord. Het was een titel die ik in die tijd heb gemist. Dit was een veelgeprezen spel uit 1999 dat gebruikmaakte van een engine die destijds als revolutionair werd beschouwd. Het bevatte een aantal van de meest complexe interacties tussen werelden, partikeleffecten en AI. Outcast vereiste een behoorlijk high-end systeem om zelfs maar te kunnen draaien, dus het werd uiteindelijk een commerciële mislukking. Deze geavanceerde systemen passen echter helemaal in onze moderne games, dus een remake van Outcast is heel logisch, gezien de populariteit van moderne releases van klassieke games.
Outcast Second Contact is een volledig nieuwe remake, gebouwd op het raamwerk van het origineel, met een held die eruitziet als een retro-futuristische versie van Nathan Drake. Afgezien van het bijwerken van de graphics en het aanpassen van een paar dingen om in 2017 beter te leven dan in '99, is Outcast Second Contact hetzelfde spel dat toen uitkwam, waardoor een heel nieuw publiek de kans krijgt om de titel die veel lof kreeg van gamepublicaties opnieuw te beleven - of voor het eerst te beleven. Bekijk de trailer hierboven voor een vergelijking tussen de twee.
Een van de interessantste dingen aan Outcast, zelfs 20 jaar later, is dat elke NPC in de game uniek is. Ze hebben hun eigen achtergrondverhaal, questlines en zelfs levens. Afhankelijk van het tijdstip van de dag leeft elk van de NPC's zijn eigen leven en je zult ze niet op een repetitieve plek aantreffen. Als je met een willekeurige NPC praat, krijg je meer informatie over talen en wezens in de werelden, waardoor het lexicon en de lore-bibliotheek in de game worden uitgebreid. Het vergaren van al deze informatie is belangrijk als je door de verschillende werelden beweegt en de verschillende opdrachten voltooit die ze te bieden hebben.
In Outcast hebben al je acties een betekenis. Het voltooien van opdrachten in de ene wereld heeft invloed op dingen in een andere wereld. Het is iets wat moderne games al een tijdje hebben, maar om te bedenken dat ze dit systeem al voor het nieuwe millennium hadden ontwikkeld, is behoorlijk ongelooflijk. De gevechten zijn gebaseerd op strafe-schieten en een van de belangrijkste vernieuwingen was dat het schieten in het moderne spel sneller ging. Het oorspronkelijke spel was traag om rekening te houden met de rendersnelheden en verwerking van die tijd, waardoor de remake bijna onspeelbaar werd. Het zijn dit soort kleine verbeteringen die de klassieke game uit 1999 in contact brengen met veel gamers die misschien nog niet eens geboren waren toen de game uitkwam.
Outcast Second Contact is een interessante throwback, met op strafe gebaseerde gameplay die me erg aan Dark Void doet denken (waarom iets me aan Dark Void doet denken is me nog steeds een raadsel, maar dat is een artikel voor een andere keer). De geavanceerde wereldgeschiedenis, AI en questsystemen uit 1999 zijn helemaal terug in 2017 voor een game die de oorspronkelijke release respecteert en tegelijkertijd de graphics en een aantal eenvoudige aspecten heeft bijgewerkt om beter in het moderne gametijdperk te passen.
Taal op cover: Engels
